رنج هستی برده از یادم  تا که هر دم، نقش سنگم سرد و خاموشم  یاد دیگر، در جهان گشته فراموشم

تو آنی خدایا، که دانی خدایا  بُوَد ز یاد او نشانی  به من نگاه مهربانی

مرا زیبا پرستی، داده عشق و داده مستی، رنج هستی برده از یادم  تا که هر دم،

 به غیر از یاد او هر

 کسی که در همه وجودم

نکرده یک دم از محبت

 ندارم ترسی از غم

 می رسد عشقش به فریادم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: